www.akadseniora.fora.pl

anoli

Stanisław Sosnowski – Bukowski (1923-2015)

Był najstarszym słuchaczem UTW PK, zapisał się na studia w wieku 87 lat.
Stanisław Sosnowski urodził się w Krakowie - Podgórzu, tam się uczył i należał do harcerstwa. W sierpniu 1939 r. jako harcerz został skierowany do Jednostki Wojskowej przy
ul Warszawskiej 24, gdzie pełnił funkcję telefonisty. W 1940 r. wstąpił do „Szarych Szeregów”.
Po jednej z akcji i dekonspiracji zmuszony był do zmiany tożsamości i jako Bukowski, wyjechał na Wołyń. Tam kontynuował działalność konspiracyjną.
W 1945 r. powołany został do wojska i skierowano go do Szkoły Oficerskiej. Służył w 16 Kołobrzeskim Pułku Piechoty, znowu w koszarach przy
ul. Warszawskiej 24. Awansował do stopnia kapitana.
W 1949 r. za przynależność do AK i nieujawnienie swojego nazwiska rodowego został aresztowany i zdegradowany do stopnia szeregowca. Następnie ukończył Wieczorową Szkołę Inżynierską przy AGH, pracował jako inżynier mechanik. W przedsiębiorstwach gdzie pracował, z wielką pasją organizował wypoczynek niedzielny dla pracowników. Wybudował dla nich ośrodek kempingowo -żeglarski nad Jeziorem Rożnowskim. Należał do PTTK, uprawiał intensywnie turystykę w tym górską. Uzyskał wiele odznak z nią związanych.
W 1981 r. został zweryfikowany i przywrócono mu stopień kapitana.
Koło Byłych Żołnierzy Armii Krajowej w Londynie przyznało Panu Stanisławowi Sosnowskiemu - Bukowskiemu, Krzyż Armii Krajowej nr 31699 oraz Medal Wojska nr 342065.
W imieniu Rzeczpospolitej Polskiej, Prezes Rady Ministrów w 2001 r. „Patentem nr 19462 potwierdził, że: „Pan Stanisław Sosnowski-Bukowski w latach walki zbrojnej z najeźdźcami z honorem pełnił żołnierską powinność i uzyskał prawo do zaszczytnego tytułu Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny”.
P. Stanisław dumny był z tego, że służył w koszarach przy ul. Warszawskiej 24. Do tego gmachu, przekazanego później uczelni przez wojsko, mógł
w 2010 r. wkroczyć po raz trzeci jako słuchacz UTW PK. Podczas studiów brał aktywny udział w sympozjach. „Otworzył się” na naszych spotkaniach, dzieląc się wspomnieniami
z okresu młodości i podkreślał patriotyczne zaangażowanie młodzieży. Barwnie z pogodą ducha potrafił mówić o swojej służbie.
Lubił uczestniczyć i śpiewać na naszych wieczornicach i piknikach patriotycznych, kolędować na spotkaniach opłatkowych.
Na organizowanych przez nas wyjazdach nie szczędził ciepłych słów pod adresem uczestników. Porównywał je z tymi, które sam organizował.
Panu Stanisławowi przyznany został Dyplom Honorowego Seniora UTW PK .